Kızım iki yaşına gelinceye kadar ev ortamı ona bir parça da olsa yetiyordu. Serpil Teyze'si ile oyunlar oynuyor, kitap okuyor akşam biz eve gelince de animasyona devam ediyorduk.
Bir süre sonra doğal olarak sosyalleşme ihtiyacı ortaya çıktı ki bence bebeklikten itibaren çocukları akranları ile buluşturmak onların hem kendi yaşıtlarına hem de topluma uyum sağlamaları için gerekli.
İlk önceleri apartmanda yaşayan yaşı ona yakın
iki çocuk ile zaman zaman evde buluşmaya başladık her ikisinin de taşınmasıyla apartmanda ki tek çocuk konumuna düştü. Arkadaşların çocukları ile mümkün olduğunca görüştürmeye çalıştık ama kış aylarında bu biraz zor oldu.
Çocukların sosyalleşebilmesi için yakın çevredeki komşular ve arkadaşlar organize olup her hafta birinin evinde toplanabilir, bunu başarabilen birkaç tanıdığımız var :)
En sonunda bir arkadaşın tavsiyesi ile oyun grubunu denemeye karar verdik. Bu bir anaokulunun oyun grubu değildi. Alsancak'ta Gelişim Atölyesi bünyesinde haftada iki saatlik
Hikaye Saati adı altında düzenlenen kızımın çok severek gittiği bir etkinlikti.
Çocuklar hem yaşıtları ile birlikte olup sosyalleşiyorlar, hem okunan hikaye onların dil yeteneklerini geliştirmesine neden oluyor aynı zamanda da hikaye konusuna uygun olarak yapılan el işi faaliyetleri ile el becerilerinin gelişmesine katkıda bulunuyor.
Hikaye Saati günlerimiz de heyecan ile uyanıyoruz, etkinlik saat 11.00'de başlayacak olmasına rağmen saat 9.00'da sokağa çıkmak istiyor. O gün ayrı bir heyecan, çoşku yaşıyor sevgili kızım.
Ayrıca daha büyük çocuklar için bu Atölye'de Mind Lab çalışmaları var...
Web sitelerinden daha detaylı bilgi almak mümkün.
